معنی درس خانه در لغت نامه دهخدا

مدرسه. مکتب. درسگاه. (آنندراج) :، پرواز دانشم ز عناصر برون نرفت، دارم ز درس خانه او لوح در کنار.، ؟ (از آنندراج)

معنی درس خانه - جستجوی لغت در جدول جو

درس خانه

لغت نامه دهخدا

درس خانه

فرهنگ لغت هوشیار

گرم خانه

جای گرم، خانۀ گرم

فرهنگ فارسی عمید

حبس خانه

محبس، زندان، حبسگاه

فرهنگ فارسی عمید

طرب خانه

طرب سرای، جای شادی و طرب، محل عیش و عشرت

فرهنگ فارسی عمید

حرم خانه

حرم سرا، اندرون سرای، اندرونی

فرهنگ فارسی عمید

پاس خانه

جای پاسبان، قراول خانه

فرهنگ فارسی عمید

عرب خانه

(عَ رَ خَ)

نام یکی از دهستانهای بخش درمیان، شهرستان بیرجند و محدود است از طرف شمال خاوری به دهستان مؤمن آباد از باختر به دهستان قیس آباداز شمال به دهستان گل فریز. جلگه ای و کوهستانی و معتدل و محصول غلات است، مردم آن از ایلات خوزستانند که در زمان نادرشاه به این محل کوچانده شده اند. شغل اهالی زراعت و گله داری است و صنایع دستی آنان قالیبافی. این دهستان از 19 آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده است و 10598 تن تقریبی نفوس دارد. قراء مهم آن دهکده سهل آباد و مختاران است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

عرق خانه

(عَ رَ نَ / نِ)

حمام. (آنندراج) :
مغز عشقی که میشود در پوست
در عرق خانه محبت اوست.
حکیم زلالی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عروس خانه

(عَ نَ / نِ)

جایی که محل عروسی است. خانه ای که در آن عروسی برپاست. (فرهنگ فارسی معین). خانه عروس. بیت العروس. رجوع به بیت العروس شود

لغت نامه دهخدا

کرسی خانه

(کُ نَ / نِ)

اطاقی رو به آفتاب زمستانی برای کرسی گذاشتن. اطاقی که در آن کرسی گذارند به زمستان گرم شدن را. (از یادداشت مؤلف). شاه نشین در تالارها که معمولاً آنجا به زمستان کرسی گذارند. در قسمت بالای برخی از تالارها شاه نشین و اطاق مربعشکلی قرار دارد که به زمستان آنجا کرسی نهند

لغت نامه دهخدا

گرم خانه

(گَ نَ / نِ)

خانه ای که در زیر زمین برای سکونت ایام سرما سازند. (آنندراج) ، گلخانه. محلی که برای پرورش گل و گیاه در آفتاب رو با شیشه ها میکنند و با طرزی خاص بوسیلۀ پهن یا بخاری یا لولۀ آب گرم حرارت بدانجامیدهند. محل پرورش گل در زمستان. رجوع به گلخانه شود، آنجای از حمام که زیر آن خالی است ودر آن آتش می افروزند، حجره ای مر دواسازان را که داروها در آن میخشکانند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

درونخانه

(دَ نَ / نِ)

خانه اندرونی، در مقابل بیرونی، به مجاز باطن و ضمیر و جان:
از درونخانه کنم قوت چو نحل
چون جهان راست زمستان چه کنم.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

درس خوان

(دَ تَ / تِ)

درس خواننده. خوانندۀ درس. آنکه درس خواند. شاگرد را گویند و شخصی که پیش کسی چیزی بخواند. (برهان). شاگرد. (شرفنامۀمنیری). محصل. (ناظم الاطباء). علم خوان:
آدم به گاهوارۀ او بود شیرخوار
ادریس هم به مکتب او گشت درس خوان.
خاقانی.
ای به شبستان ملک با تو ظفر خاصگی
وی به دبستان علم با تو خرد درسخوان.
خاقانی.
طفل چهل روزۀ کژمژزبان
پیر چهل ساله بر او درس خوان.
نظامی.
، در تداول امروز فارسی زبانان و در مقام تعریف و تمجید بر شاگرد و محصل ساعی و زرنگ و کوشا اطلاق شود

لغت نامه دهخدا

درازخانه

(دِ نَ / نِ)

اسب طویل القامه. (ناظم الاطباء) : فرس سهلب و شطب و شطبه و شوذب، اسب درازخانه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طرب خانه

(طَ رَ نَ / نِ)

طرب سرای. طرب گاه. جایگاه شادی و طرب:
روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار
چرخ فیروزه طربخانه ازین کهگل کرد.
حافظ.
در زوایای طرب خانه جمشید فلک
ارغنون ساز کند زهره به آهنگ سماع.
حافظ

لغت نامه دهخدا

چرک خانه

(چُ رَ نَ / نِ)

دهی از دهستان چری بخش حومه شهرستان قوچان که در 48هزارگزی شمال باختری قوچان واقع است. کوهستانی و معتدل است و 87 تن سکنه دارد. آبش از چشمه، محصولش غلات، شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

ضرب خانه

(ضَنَ / نِ)

ضرابخانه. میخکده. دارالضرب

لغت نامه دهخدا

ادریس خانه

(اِ نَ / نِ)

بهشت. (برهان) (مؤید الفضلاء)

لغت نامه دهخدا

درزیخانه

(دَ نَ /نِ)

خیاطخانه. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

گرم خانه

خانه ای که در زیر زمین برای سکونت در ایام سرما سازند، محلی که برای پرورش انواع گل و گیاه در آفتاب رو سازند و دیوار ها و سقف آنرا از شیشه کنند گلخانه، جایی از حمام که زیر آن خالی است و در آن آتش افروزند، حجره ای که دارو سازان دارو ها را در آن خشکانند

فرهنگ لغت هوشیار